Caïro - Bangkok

Op het vliegveld van Cairo wist ik verbazing goed en snel de weg te vinden. Moest ik weer tweemaal door de douane. De eerste keer waren de mannen zo leuk aan het kletsen dat ze niet eens door hadden dat ik door het poortje liep en vergaten ook op de computer te kijken wat er in mijn tas zit. De tweede controle was wel goed gelukkig. Het viel al snel op dat ik de enigste Nederlander was en zelfs enigste blonde meid was. Was zo trots dat ik bruin geworden was deze zomer maar voel me nu weer heel wit.

Ook al zat iedereen 20 minuten helemaal klaar voor vertrek, we hadden toch een uur vertraging. Denk dat het met de motor te maken had, want die ging op een gegeven moment uit. Dit vliegtuig is wel een stuk groter (ook nog 4stoelen in het midden) maar miste wel mijn privé scherm met de muziek. Ik heb een Thaise buurman (althans zit een stoel tussen ons) die al snel verging van de kou omdat de airco zo hoog staat. Om een uur s' nachts kreeg ik weer de vraag chicken or beef. Later kregen we een toilettasje voor de nacht. Ik had het geluk dat de stoel naast mij vrij was, waardoor ik 2 stoelen had om te slapen, niet dat het veel hielp want hebt uiteindelijk 3 uur geslapen. En de rest van de tijd met mijn ogen dicht gelegen/ gezeten.

Voor 7 uur s' morgens kregen we al ontbijt. Om half 8 (NL tijd) zie ik op de grote tv dat we nog een uur te gaan hebben, 1130 m hoog zitten en 833 km per uur gaan. 100x zo snel dan met een boot. Op de kaart zie je de precieze coördinaties die we vliegen. Het feit dat we niet voor land hoeven uitwijken scheelt ook in tijd.

Tijdens de vlucht krijg ik een papiertje waar ik allemaal gegevens moet invullen om op het vliegveld van Bangkok in te leveren en daardoor krijg ik ook een stempel in mijn paspoort. Zijn best streng hier in Thailand, met er zeker van willen zijn dat je ook weer weg gaat. Op het moment dat ik het vliegtuig uitstapte en het vliegveld zag dacht ik, wow, ik heb het gedaan, ben helemaal alleen hiernaar toe gekomen. Daarna kon ik meteen geld omwisselen en heb ik nadat ik mijn bagage had gehaald een prepaid kaart gekocht waarmee ik de dagen hier in Thailand onbeperkt internet heb.

Vervolgens heb ik een taxi naar mijn hostel genomen. Was echt de engste rit van mijn leven. Om te beginnen snapte hij niks van het adres dat ik had gegeven, maar in plaats van het eerst uitzoeken en dan rijden, deed hij andersom. Dus ik maar mijn telefoon gegeven met de TomTom erop, om gevaarlijke situaties te vermijden. Nou dat lukte niet. Hij was constant op zijn telefoon bezig en ik heb meerdere malen gevraagd het niet te doen. Helaas sprak hij geen Engels, dus uiteindelijk heb ik google translate gebruikt om het duidelijk te maken. Hier luisterde hij wel naar. Maar toch bleef hij bumperkleven, op de stippellijnen rijden zodat hij precies tussen het de auto's op de 2 banen door kan, proberen op de vluchtstrook in te halen, laatste moment als de weg doodloopt invoegen en nooit richting aangeven. Heb de hele weg mijn handen in een vuist gehad en geen moment veilig gevoelt.
Goede eerste indruk van Thailand. Er stonden vrouwen langs de snelweg met een vlag te wuiven om aan te geven dat er wegwerkzaamheden aankwamen, levensgevaarlijk vooral met zulke taxi chauffeurs.

Eenmaal bij ‘t hostel heb ik mij ingecheckt en een kamer aangewezen gekregen. Toen stortte ik wel in, dus heb naar mensen in NL gebeld, filmpjes gekeken, met een paar kamergenoten gekletst en een beetje rond gelopen in de buurt. ‘s Avonds ben ik naar een straatje met allemaal eetkraampjes gegaan om wat te eten. Daar kwam ik 2 jongens tegen met wie ik gekletst heb. Uiteindelijk bleek eentje op dezelfde kamer te slapen als ik dus eerst een ijsje gehaald en erna samen terug gelopen naar de hostel.