Eerste week in Wellington

Door mijn jetlag viel ik pas laat in slaap, ik word om 12.30u wakkker gemaakt door mijn oom of ik mee naar de stad wil. Graag want dan kan ik winterkleding kopen. Ik had alleen kleding voor in Thailand meegenomen dus bevries hier in New Zealand. Samen met mijn neefjes ga ik 2 winkels langs en koop een paar truien. 's Middags besluit ik voor een middagdutje te gaan. Stom want daardoor kon ik de nacht daarna weer niet slapen.

Voor de volgende ochtond heb ik een wekker gezet omdat we zouden gaan klimmen, maar ben zo moe omdat ik pas laat sliep, dat ik besluit niet mee te gaan. Ik word pas weer wakker als ze terug zijn van het klimmen.

Op maandag besluit ik op de fiets langs scholen te gaan voor een baan als teacher aide (onderwijsassistente). De eerste school is geïnteresseerd maar degene met wie ik moet spreken is er niet dus vragen ze mijn CV achter te laten. De tweede school heeft niemand meer nodig. De derde school is net als de eerste geïnteresseerd dus laat ik hier ook mijn CV achter. De vierde heeft mij aangenomen. Ik kwam binnen en vroeg of ze nog op zoek waren naar teacher aides. De mevrouw achter de balie zei zeker en las mijn brief en CV. Ze belde de principle en die kwam naar beneden. Ook mocht ik meteen de politie papieren invullen voor een background check. Na een kort gesprek over mijn ervaring en wat ik graag zou willen en hoe zij het zagen ben ik voor 5 dagen per week aangenomen. Ze hebben kopiëen van mijn paspoort gemaakt en van mijn Working Holiday visum, ik kan voor de periode van 15 oktober tot 19 december bij hun aan de slag. Ook hier in New Zealand hebben ze een tekort aan leerkrachten, dus geluk voor mij.

Daarna ga ik wat drinken met Jasmine (komt uit Taiwan) en Momo (komt uit Japan). Ik ken ze doordat ze bij de moeder van mijn neefjes wonen, aangezien ze hier studeren. Ook een vriendin van Momo gaat mee. Ik leer een woord Japans ka why hie (zo spreek je het uit weet niet hoe je het schrijft) wat schattig betekent. Omdat ze mijn blonde haar en blauwe ogen schattig vinden.

Dinsdag ga ik weer de stad in met de fiets om een pinpas aan te vragen. Helaas is er donderdag pas plek. Daarna nog een paar tweedehands winkels in gegaan waar ik nog wat warme kleding vind. 's Avonds begin ik mij slecht te voelen, veel last van keel en hoofdpijn en 's nachts zet dat door waardoor ik niet veel heb kunnen slapen. De volgende dag maar de hele dag op de bank gelegen. 's Avonds had ik beloofd om bij Nikki (de moeder van mijn neefjes) te eten en dat wil niet afzeggen, dus beetje halfjes erheen gegaan, en snel weer terug.

Donderdag moet ik echt het huis uit omdat ik mijn pinpas moet aanvragen en een simkaart moet kopen. Dus ik doe dat deze keer maar met de bus. De man met wie ik de afspraak heb voor mijn pinpas is heel aardig en geeft allemaal tips om mij snel beter te voelen. Na de simkaart aanvragen ben ik in de war en weet ineens niet meer hoe ik naar huis moet. Tot ik een bus zie met Island bay erop. Dat is de wijk waar mijn oom woont.

Vrijdag sta ik op tijd op om in te pakken en lekker in bad te gaan. Aan het eind van de middag gaan we naar het vliegveld om naar Auckland te vliegen. In Auckland hebben we 's avonds het verjaardags feest van de tweelingzus van Nikki, en ook een beetje Nikkis verjaardag dus. Maar omdat ik nog steeds ziek ben besluit ik al vroeg naar de air B&B te gaan, waar we dit weekeind verblijven.

Zaterdag kan ik gelukkig de hele ochtend niks doen. Heerlijk. 's Middags krijg ik mijn Van dus na een hele uitleg te hebben gekregen mag ik ermee rijden. Eerste keer rijden aan de linker kant van de weg voelt net alsof ik weer helemaal opnieuw moet leren rijden. 's Avonds gaan we een pub in waar we met een kleine groep de football wedstrijd kijken (althans zij kijken de wedstrijd en ik klets met de vorige eigenaren over de mooiste plekken op het noorder eiland om naar toe te gaan.

Zondag gaan we eerst de stad Auckland in waar ik een tour krijg van mijn oom. 's Middags gaat de familie terug dus vanaf dat moment woon ik in de Van. Ik heb een Nederlands meisje leren kennen op facebook die graag mee wilt reizen dus spreken we af. 's Avonds ga ik ook nog naar een oud collega van mijn moeder die in Auckland woont waar ik blijf eten. Alleen heb ik weer niet aangegeven geen vlees te eten dus kom daar aan en het eerste wat ze zeggen het is zo mooi weer dat we de bbq aan hebben gedaan. Oeps!