The catlins deel 1
Blijf op de hoogte en volg Lotte
20 Januari 2019 | Nieuw Zeeland, Waipapa
Erna zetten wij ons voort naar het zuiden. We stoppen bij de 'shoes road'. Dit is een weg met een hek waar allemaal schoenen aan hangen. Ik hbb nog een oude paar schoenen die ik nog weg moest gooien dus hangen we allebij een schoen aan het hek. Zo kunnen we de traditie voort laten gaan. Vlakbij is onze tweede stop: een look out over Milburn quarry fossil. Heel mooi uitzicht over de bergen. Hier ontmoeten we een groep nederlanders die hun familie hier in nz bezoeken.
Eenmaal terug bij de auto moeten we een stuk over een griezelsteen pad voor we wee bij de main road komen. Op een gegeven moment is er een bocht en erna is er geen bescherming meer tegen de wind dus vangen we weer veel wind en de weg gaat naar beneden. Ik weet niks dus maak de bocht met ruime snelheid, niet overdreven snel en verlies macht over het stuur. De auto slipt en ik probeer zo te sturen zodat ik de controle terug krijg maar lukt niet. Ineens voel ik de auto een grote draai maken en ik trap zo hard als ik kan de rem in en de auto komt tot stilstand. Als ik opkijk zie ik dat de auto een kwartslag gedraaid is en nu schuin op de weg staat. Nog even ben ik bang dat de auto zal kantelen maar dat gebeurd gelukkig niet. Jamie die op haar computer zat kijkt geschokken op. Ik stap uit en zie een mooi slipspoor die ik achter heb gelaten. Na een paar foto's te hebben gemaakt van de auto die perfect schuin midden op de weg staat en we bij zijn gekomen van de schik gaan er verder. Deze keer wel heel langzaam.
Savonds slapen we langs de kant van de weg op een picknick terrijn. Aangezien we morgen vroeg op willen kijken we een film en gaan vroeg slapen. Snachts word ik wakker geschokken van de wind die de auto doet bewegen, en wil meteen checken of alles oké is. Daarna realiseer ik mij dat ik geleerd heb van mijn vader waakzaam te zijn op de boot bij harde wind maar dat hoeft bij een auto niet. kortom heb het zeilen nog niet verleerd hoor papa!
Smorgens staan we heel vroeg op 4:45. We kleden ons aan en reiden naar nugget point.40 minuten rijden. Als we daar aankomen begint het net een beetje licht te worden. We lopen 15 min naar de vuurtoren. Als we daar aankomen zien we de lucht met allemaal mooie rode gele oranje paarse en blauwe tinten. Helaas zijn er ook flink wat wolken. Die wolken blijven waardoor we de zon niet zien opkomen maar zien de kleuren erom heen gelukkig wel en dat maakt het het helemaal waard. De rotsen voor de vuurtoren worden nuggets genoemt vandaar de naam nugget point.
De tweede stop is tunnel hill. Dit is de meest zuidelijkste tunnel van nz. Hij is 246 meter en werd tot 1971 gebruikt. Nu konden we er doorheen lopen. Was best wel spannend zo in een donkere tunnel maar ook avontuurlijk met z'n 2en en een zaklamp.
De derde stop is de Purakaunui Falls. Dit is een plek waar ik 13 jaar regeleden ook met mijn ouders ben geweest. We moeten hiervoor een klein stukje door een heel mooi bos lopen om vervolgens bij een hele grote waterval te komen. Het weer is helaas slecht het regend en er is veel wind maar het maakt de waterval alleen maar mooier. Het rijden is ook een stuk uitdagender met zoveel wind. Ik rij hooguit 70 en moet steeds goed opletten want elke keer als we uit de luwte komen kunnen vlagen wind veel invloed hebben op de auto.
We realiseren ons dat het pas 9 uur is als we bijna alles hebben gedaan wat we vandaag wilde doen en we nu zelfs naar de cathedral caves kunnen gaan omdat we die grotten alleen met laag water kunnen berijken wat nu is. Bij de caves moeten we eerst een stuk door een prachtig bos en erna over het strand. We zien dst het water al vlink begint op te komen dus moeten wel een beetje opschieten. Omdat er voor de ingang een diepe plas water licht klimmen we over de rotsen aan de zijkant naar binnen. Binnen is een grote opening waar we in kunnen komen en aan een andere kant kunnen we weer naar buiten. Het is indrukwekkend hoe groot het is.
Onze vijfde stop is het plaatsje waipapa en heeft als moto 'where forest meets sea.' we snappen meteen waarom, omdat het een dorpje is omringt met bomen aan het water. Er is ook een lookout waar we over de zee kunnen kijken. Weer is er hele harde wind en we beginnen nu ook wel een beetje moe te worden van zo vroeg opstaan dat we besluiten lekker in de auto te blijven zitten terwijl we van het uitzicht genoten.
Eenmaal terug bij de auto moeten we een stuk over een griezelsteen pad voor we wee bij de main road komen. Op een gegeven moment is er een bocht en erna is er geen bescherming meer tegen de wind dus vangen we weer veel wind en de weg gaat naar beneden. Ik weet niks dus maak de bocht met ruime snelheid, niet overdreven snel en verlies macht over het stuur. De auto slipt en ik probeer zo te sturen zodat ik de controle terug krijg maar lukt niet. Ineens voel ik de auto een grote draai maken en ik trap zo hard als ik kan de rem in en de auto komt tot stilstand. Als ik opkijk zie ik dat de auto een kwartslag gedraaid is en nu schuin op de weg staat. Nog even ben ik bang dat de auto zal kantelen maar dat gebeurd gelukkig niet. Jamie die op haar computer zat kijkt geschokken op. Ik stap uit en zie een mooi slipspoor die ik achter heb gelaten. Na een paar foto's te hebben gemaakt van de auto die perfect schuin midden op de weg staat en we bij zijn gekomen van de schik gaan er verder. Deze keer wel heel langzaam.
Savonds slapen we langs de kant van de weg op een picknick terrijn. Aangezien we morgen vroeg op willen kijken we een film en gaan vroeg slapen. Snachts word ik wakker geschokken van de wind die de auto doet bewegen, en wil meteen checken of alles oké is. Daarna realiseer ik mij dat ik geleerd heb van mijn vader waakzaam te zijn op de boot bij harde wind maar dat hoeft bij een auto niet. kortom heb het zeilen nog niet verleerd hoor papa!
Smorgens staan we heel vroeg op 4:45. We kleden ons aan en reiden naar nugget point.40 minuten rijden. Als we daar aankomen begint het net een beetje licht te worden. We lopen 15 min naar de vuurtoren. Als we daar aankomen zien we de lucht met allemaal mooie rode gele oranje paarse en blauwe tinten. Helaas zijn er ook flink wat wolken. Die wolken blijven waardoor we de zon niet zien opkomen maar zien de kleuren erom heen gelukkig wel en dat maakt het het helemaal waard. De rotsen voor de vuurtoren worden nuggets genoemt vandaar de naam nugget point.
De tweede stop is tunnel hill. Dit is de meest zuidelijkste tunnel van nz. Hij is 246 meter en werd tot 1971 gebruikt. Nu konden we er doorheen lopen. Was best wel spannend zo in een donkere tunnel maar ook avontuurlijk met z'n 2en en een zaklamp.
De derde stop is de Purakaunui Falls. Dit is een plek waar ik 13 jaar regeleden ook met mijn ouders ben geweest. We moeten hiervoor een klein stukje door een heel mooi bos lopen om vervolgens bij een hele grote waterval te komen. Het weer is helaas slecht het regend en er is veel wind maar het maakt de waterval alleen maar mooier. Het rijden is ook een stuk uitdagender met zoveel wind. Ik rij hooguit 70 en moet steeds goed opletten want elke keer als we uit de luwte komen kunnen vlagen wind veel invloed hebben op de auto.
We realiseren ons dat het pas 9 uur is als we bijna alles hebben gedaan wat we vandaag wilde doen en we nu zelfs naar de cathedral caves kunnen gaan omdat we die grotten alleen met laag water kunnen berijken wat nu is. Bij de caves moeten we eerst een stuk door een prachtig bos en erna over het strand. We zien dst het water al vlink begint op te komen dus moeten wel een beetje opschieten. Omdat er voor de ingang een diepe plas water licht klimmen we over de rotsen aan de zijkant naar binnen. Binnen is een grote opening waar we in kunnen komen en aan een andere kant kunnen we weer naar buiten. Het is indrukwekkend hoe groot het is.
Onze vijfde stop is het plaatsje waipapa en heeft als moto 'where forest meets sea.' we snappen meteen waarom, omdat het een dorpje is omringt met bomen aan het water. Er is ook een lookout waar we over de zee kunnen kijken. Weer is er hele harde wind en we beginnen nu ook wel een beetje moe te worden van zo vroeg opstaan dat we besluiten lekker in de auto te blijven zitten terwijl we van het uitzicht genoten.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
