Akaroa deel 2 zeilen!

De ochtend erna maken we ons klaar voor de boottrip, maar zoals altijd vergeten we de tijd, dus uiteindelijk haasten we ons erheen. Het is een klassiek jacht van 50 voet Vox II. Het waren 2 broers, die dit bedrijfje zijn begonnen met de naam Vox, vandaar de naam. Aan boord ga ik meteen naar voren, want ja dat is de beste plek. Jeroen komt er ook aan en zegt 'zie dat jullie de beste plek hebben gekozen.' Terwijl wij de haven uit varen vertelt de kapitein over de omgeving. Al snel zien we een pinguin en natuurlijk gaat iedereen kijken. Nog niet veel later nog een pinguïn, die heel bijzonder is zelfs want het is een Yellowed Eye Pinguïn. Om hem beter te zien gaan we overstag en komen we er iets dichterlangs (niet te dicht want we willen hem niet bang maken). Er zijn nog maar 5000 Yellowed Eyed Pinguïns over in de wereld en die leven allemaal in NZ dus het is uniek dat we dit zien, zelfs voor de meeste crew members was dit de eerste keer.

Na een tijdje hoor ik iemand roepen: 'dolphins.' dit doet mij denken aan de Wereldreis des tijd riepen een van mijn ouders dolfijnen en Silke en ik rende dan meteen naar buiten. Nu ook. Ik ging meteen op de punt zitten zodat ik de dolfijnen goed kan zien. Zo mooi om ze voor de boot te zien zwemmen, lang niet meer gezien.

Ook varen we naar een grot waar je de vulcanische lagen kan zien, en mooi een echo hoort en varen we langs de rotsen waar zeehonden liggen te zonnen.

Jamie heeft een passie voor schrijven. Vanaf het eerste moment dat ze bij mij in de auto stapte sprak ze al over schrijven. Ze heeft zich ingeschreven voor de opleiding journalisme en moet daarvoor stukken van haar werk inleveren. Die heeft ze momenteel naar een professional gestuurd om dat na te laten kijken. Ze is heel veel met schrijven bezig zoals 's avonds in de auto maar nu ook op de boot. In een korte tijd verzint ze 3 hele mooie gedichten, zo knap!

Eenmaal terug rijden we snel verder aangezien de jongens over 3 dagen op het Stewart Island moeten zijn. Jamie en ik nemen de kortere route langs de kust zodat we een simkaart voor Jamie kunnen kopen en niet zoveel km hoeven te doen, terwijl de jongens de langere route nemen die volgens hun mooier is.

's Avonds willen de jongens op een camping net boven Dunedin slapen. Dus rijden wij daar als eerste heen. Door velden met allemaal dieren super mooi. Alleen als Jamie en ik er bijna zijn is de brug over de rivier, die ons naar de camping leidt, stuk. Dus proberen om te rijden maar daar is helemaal geen brug en de weg eindigt. De jongens nemen snel een andere afslag vanaf de snelweg, als ze horen dat wij vast zitten en bereiken de camping wel... dus wij weer terug om dezelfde weg te nemen.

's Avonds is het onze laatste avond samen (voor een week of zo) dus hebben gesprekken over hoe we de afgelopen tijd samen ervaren hebben en allemaal andere diepe gesprekken over dingen waar geen goed of fout antwoord voor is.