Queenstown deel 1
Blijf op de hoogte en volg Lotte
05 Februari 2019 | Nieuw Zeeland, Queenstown
Jamie heeft nieuwe schoenen nodig, want na 5 jaar zijn haar schoenen nu echt op, vooral omdat het profiel weg is. Dus wij gaan alle schoenenwinkels in Queenstown af maar ze hebben of de schoenen niet die Jamie wil of ze hebben haar maat (35) niet. Dus uiteindelijk eindigen we op op een grasveld aan het water en eten 2 liter box ijs.
De jongens willen een hamburger van de Fergburger tent van Queenstown proberen (is blijkbaar heel populair hier) dus 's avonds eten we een hamburger (ik eet een met falafel).
Het idee is om de zonsondergang te kijken vanaf Moke Lake. De weg erheen is onverhard. Zodra we die weg zien, denken we beide; oh nee! Na de tweede slip ben ik toch voorzichtiger geworden en zit ik heel gespannen achter het stuur wanneer we over een onverharde wegrijden, dus het is geen pretje. Jamie probeert mij emotioneel suport te geven. Maar na deze weg hebben we zo iets van dit 'is niet leuk zo'. We vragen de jongens of we voortaan met hun mee kunnen bij dit soort weggetjes, en gelukkig stemmen ze toe.
De wandeling is een uur. Dat uur blijkt een half uur te zijn en ook niet echt op een berg dus de zonsondergang vanaf dit pad bekijken is lastig.
We besluiten een van de bergen op te lopen. Jamie haar schoenen hebben amper profiel dus ze moet rustig aan doen, maar Luis zijn schoenen zijn nog erger. Hij valt om de haverklap, waardoor hij uiteindelijk besluit hij op blote voeten verder te gaan. We lopen door een grasveld met hoog gras dus het is zacht om op te lopen voor hem, al zijn er af en toe een paar stenen en takken.
Het laatste deel is een veel stijler dus moeilijker. Nico loopt vooruit en voordat we het weten is hij verdwenen. Wij 3en blijven bij elkaar want dat is een stuk gezelliger. Het klimmen valt mij niet altijd makkelijk vanwege mijn hoogte vrees. Door mijn hand voor die kant van mijn gezicht houden waar de afgrond is, blijkt het minder eng omdat ik de afgrond zo niet kan zien.
Eenmaal op de berg maken Jamie en Nico foto's en bekijken we sunset. Het is vandaag een maand geleden dat we samen zijn gaan reizen daarvoor heeft Jamie l&p gekocht (een kiwi drink) en genieten van de zonsondergang. We vertellen elkaar onze beste momenten van het reizen samen terwijl we de l&p drinken.
Als het bijna donker is realiseren we dat we terug moeten lopen, anders zien we niks meer. Luis loopt nog steeds op blote voeten en op een gegeven moment stoot hij zijn teen tegen een steen waardoor hij zijn teen openhaalt. Hij moet nu wel op schoenen verder. Maar elke keer weer glijdt hij weer uit. Op een gegeven moment gaat hij zitten en laat zichzelf van de berg glijden. Ziet er heel grappig uit, maar ook leuk uit. Ik wil meedoen maar dan worden mijn net gewassen kleren weer vies.
Nico en Jamie zijn een stuk sneller dus die zijn al een heel stuk voor ons. Als het pad rechter word lopen we samen verder door het gras en nu hebben we ook onze zaklampen te gebruiken want het is een stuk donkerder. Het probleem is daardoor dat we niet precies weten hoe we de weg kunnen vinden, die wij genomen hadden op de heenweg. Uiteindelijk zien we de weg een heel stuk links van ons liggen. We lopen er naar toe, maar er blijkt een grote stijle helling, dus Luis en ik glijden samen de helling af. We zitten op onze billen, voeten voor ons en gewoon laten glijden, let gravity do it's work. Voordeel is, we glijden zo de weg weer op.
Jamie en Nico waren voor ons, dus zij hadden een grotere afstand terug naar de weg af te leggen. Daarnaast waren ze in een stuk beplanting met doorns terecht gekomen, waardoor Jamie zichzelf een paar keer heeft open gehaald. Het laatste stuk terug is over de weg. We zijn allemaal moe maar hebben nog een half uur te gaan dus, besluiten te gaan liften.
De tweede auto (een Van) stopt voor ons. We mogen achterin zitten aan de tafel, dus past mooi met z'n 4en. Eerste keer dat ik heb gelift! En goede eerste ervaring met lieve mensen en een comfortabele rit.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley